Breakfast is sopas.
Bawal pa raw muna ang sabaw sabi ni Lola Mama dahil baka mag-away ang Gain at ang gatas ng sopas sa tiyan ni Potling. So for now, yung sopas lang muna. She likes!
Snack is miki bihon.
Wala ito sa plano. Almusal ni mommy ay pansit na may bihon na small and not-so-small (yun yata ang miki). Nanghihingi si Potling kaya go, subo nang subo! And she's happy. Magkatulong kami sa pagkain ng miki bihon. Ang saya pag may kasalo.
Lunch and dinner made mommy real proud. Carrots!!! Hindi pa super happy dahil boiled carrots na mashed ito. Ubos na ang sustansya - sana lang may natira pa for Potling. I learned from our manager na ang epekto ng carrots sa kanyang anak ay pareho ng effect kay Potling - nag-hyper ang tsikiting! Sugar rush daw ito. Well, kami naman ni Dadda ay amazed na amazed sa bango ng carrots habang pinakukulo. Naubos ni Potling ang isang malaking carrot in two days.
Next stop, cauliflower at broccoli. Sana ay magustuhan niya. Pero kelangang ubusin niya muna ang mango, apple at ponkan na naghihintay sa ref.
March 14-26 were sad days for Mommy and Dadda... Potling had to be away. Again.
But she's home now. Yey!
And she's bigger and taller and more beautiful than ever.
Sana hindi na lang niya kailangang umalis forever.
Isang araw noong December. Sinubukan kong talian ang konting buhok ni Potling. Sabi ni Dadda niya, bagay daw. Parang hindi pa ako marunong.
Suggestment ni Ninang Kleyr, pakiinin si Potling ng yogurt gaya ng kinakapatid nitong si Gabgab. Ipaalam lang daw sa doktor. Pumayag si Dok. Ang next question na lang, gusto ba ni Potling!?!
Yes yes ohyesss!!!
Miyerkules, 02/24/10, sinubukan kong pakainin si Potling ng Mango flavored yogurt. Iniiyakan niya kapag tumitigil akong magsubo. The next day, Thursday, 02/25/10, Strawberry naman. Ganun ulit.
Nakakatuwa na gusto ni Potling ng yogurt. Dahil ako, one year ago lang kumain ng yogurt. Masarap pala! Akala ko kasi ang yogurt ay panis na gatas and therefore all things associated sa panis hold true. Yan.
Buti na lang!!!
Dadda more yogurt please!!!
From: http://farm4.static.flickr.com/3423/3749363555_3977405a6f.jpg
Potling ate her first real banana today. At pinaghirapan namin ito. Kahapon, kinarir naming mag-nanay na pumunta ng palengke. Madungis kaming dalawa. Si Potling naka-shirt at diaper lang. Ako, walang ligo. Kebers. Basta makapasyal kami sa palengke.
Gusto ni Potling ang saging. Bitin siya sa isang pirasong latundan (kinakayod ko lang ang gilid dahil sabi ng matatanda, bawal pa raw yung parteng gitna na maraming buto). Bukas ulit! At may isang pirasong hinog na mangga pang naghihintay!
Tingnan niyo sila.
Kung paano matulog.
Magbasa.
Mag - PSP.
Mukhang mana rin sa Dadda na mahilig mag-drive. Ultimo sippy cup, ginagawang manibela ni Potling.
Diyoskolord. Huwag naman sanang mahilig din sa scooter balang araw... dobleng nerbiyos.
Noong buntis ako, madalas akong tumihaya - hindi iyong masayang tihaya, bed rest ito. Sa tuwing mauutusan akong tumihaya ng aming reliable doktora, sa Tatalon kami naglalagi.
Sa Tatalon, may aquarium. At sa may kung ilang buwang bawal akong kumilos na parang normal na tao, naging paborito ko si Jaja. Si Jaja ang reliable at resident haliparot ng aquarium. Ganitong ganito ang itsura niya kapag oras na niyang maglinis ng dingding. Kapag naka-vacuum mode siya, nakatanga na ako sa aquarium para panoorin ang kanyang kissable lips.
Fast forward to November. Binili namin ng first new crib si Potling. Ang gilid ng mga crib these days ay mala-fish net. May napansin kami sa aming anak... akala namin noong una, nagkataon lang. Pero nitong simula ng December at bumili kami ng second crib... confirmed. Nag-aasal Jaja ang aming Prinsesa.
May isyu ba sa akin? Wala naman kundi germs germs germs! Napakaraming teether, sampu ang daliri, malaki ang kamao... bakit kelanganang dingding ng crib ang pinagtitripan ng anak ko.
Wala na si Jaja, binaha noong Ondoy. Pero mananatili siyang buhay sa aking alaala sa tulong ng pekatyur na ito. At sa wild moves na naperfect na namin ni Dadda - ang imitation ng kanyang cleaning hours.
RSS Feed